برای تشریح فرآیند واردات بهتر است اول از همه با تعریف کلی آن آشنا شویم.
واردات به فرآیند ورود کالا از سایر کشورها به کشور مقصد به منظور تامین نیاز بازار داخلی به عنوان مواد اولیه تولید یا کالای مصرفی نهایی می باشد.
برای شروع فعالیت بازاریابی داخلی و واردات کالا به صورت اصولی پیشنهاد می شود در نخستین گام دانش خود را در این زمینه ارتقا دهید. بدین منظور مطالعه کتاب های مرتبط با بازاریابی، امور گمرکی و ترخیص کالا، قوانین و مقررات صادرات و واردات کالا و اصول و چارچوب حقوقی قراردادهای بین المللی بازرگانی توصیه می شود. انجام مراحل واردات و فروش کالا در بازارهای داخلی از ظرایف و حساسیت های خاصی برخوردار است، که عدم توجه به آنها ممکن است سرمایه گذاری های انسانی و مالی را در این خصوص به هدر دهد. واردات مانند هر کار تجاری دیگر نیازمند آینده نگری ، برنامه ریزی، آشنایی با روش های علمی، تحرک لازم و جلب اعتماد خریداران خارجی است.
با توجه به اینکه سیاست های دولت در سال های اخیر الگوی واردات ایران از واردات کالاهای نهایی به واردات مواد اولیه و برخی کالاهای اساسی به منظور تامین بازار داخل تغییر پیدا کرده است. برای واردات کالا باید به موارد زیر توجه فرمایید.
- محصول شما چه نیازهایی را در بازار داخلی برآورده می‌کند؟
- آیا شرکت شما باید محصول بازار داخلی خود را برای فروش در خارج از کشور تغییر دهد یا یک محصول جدید را برای بازار خارجی تولید کند؟ چه ویژگی‌های خاصی از قبیل طراحی ، رنگ ، اندازه ، بسته‌بندی ، نام تجاری ، برچسب‌ها و ضمانت نامه ، باید اصلاح شود؟
- تفاوت‌های زبانی یا فرهنگی تا چه اندازه مهم هستند؟
- چه تنظیمات یا خدمات خاصی برای اجرای استراتژی فروش شما در محیط کسب و کار بازار ضروری است؟
بعد از پاسخ به همه ی این سوالات نوبت به پیدا کردن یک تامین کننده ی مناسب می رسد. بعد از پیدا کردن تامین کننده ی مناسب و انجام مذاکرات لازم فرآیند بستن قرارداد به نحوی که تحریم ها نتواند مانع از خرید کالا توسط شما شود همچنین انجام امور ترانشیپی، ترانزیتی، امور گمرکی و فرآیند ترخیض کالا پیچیدگی های خاص خود را دارد که برای بسیاری از تجار و تولید کننده ها انجام صرف وقت برای چنین اموری علاوه بر انرژی و زمانی که صرف آموزش، آزمون و خطا جهت یادگیری می کنند بسیار هزینه بر بوده لذا بهتر است با توجه به محصول انتخابی بقیه امور را به یک شرکت بازرگانی که با تامین کنندگان مختلف بین المللی در ارتباط بوده، تجربه و آشنایی لازم را جهت انجام امور مربوط به واردات کالا و سایر موارد را داراست وارد مذاکره شود.
شرکت شایگان تجارت آسو آماده ی همکاری با شما جهت واردات کالا از پیدا کردن تامین کننده ی مناسب تا تحویل کالا در محل شما می باشد.
در ادامه با انواع مختلف واردات و برخی از مراحل آن آشنا می شویم:
- واردات قطعی
- واردات موقت
- كالای مرجوعی
- ترانزیت (داخلی و خارجی)
واردات قطعی
واردات قطعی خود دارای انواع روشها می باشد كه اهم آن عبارتند از :
- واردات از محل ارز خریداری شده از سیستم بانكی جهت گشایش اعتبار
- واردات کالا با ارز آزاد جهت گشایش اعتبار
- واردات در مقابل صادرات از محل پروانه صادراتی به نام شخص صادركننده (غیرقابل واگذاری)
- واردات در مقابل صادرات به كشورهای آسیای میانه و آفریقا با ارائه پروانه صادراتی به نام شخص صادركننده یا به نام دیگری با واگذاری رسمی (حق واگذاری به غیر برای یكبار وجود دارد.)
- واردات بصورت بدون انتقال ارز از محل سرمایه گذاری خارجی پس از تائید سازمان سرمایه گذاری (وزارت امور اقتصادی و دارائی)
- واردات به صورت بدون انتقال ارز از محل فهرست اقلام مجاز اعلام شده.
- واردات به صورت بدون انتقال ارز از محل مصوبات كمیسیون ? نفره مستقر در وزارت بازرگانی
ثبت سفارش
مجوزی است که توسط سازمان تجارت ایران صادر می‌شود و روی آن شماره ۸ رقمی مجو، تاریخ مجوز ثبت سفارش، شماره و تاریخ پرفورما و نام شرکت متقاضی که می‌تواند شرکت وارد کننده باشد درج می‌شود.
مجوز ثبت سفارش کالا در بازه زمانی ۳ تا ۶ ماه قابل استفاده است و در صورت عدم استفاده باید دوباره تمدید شود.
شخص یا شرکت وارد کننده باید مشخصات کالای وارداتی را به طور کامل و منطبق بر پیش فاکتوری که از فروشنده آن دریافت کرده است در سامانه sabtaresh.tpo.ir که اخیرا به آدرس www.ntsw.ir ) سامانه جامع تجارت ایران( انتقال پیدا کرده است ثبت نماید. برای ثبت سفارشات خود باید مجوز ثبت سفارش کالا را از سازمان توسعه تجارت دریافت کنیم .
انواع ثبت سفارش:
۱_ بر مبنای روش پرداخت
۲_نوع کارت بازرگانی
واردات کالا برحسب ثبت سفارش کالا نیز به چند دسته تقسیم می شود:
- واردات کالا بدون انتقال ارز بر اساس مصوبات کمیسیون تشکیل شده در دفتر ثبت سفارش، کالاهای دارای پروانه بهره برداری بر اساس ماده 6 قانون سهولت نوسازی صنایع و بر اساس تایید سازمان سرمایه گذاری و وزارت اقتصاد
- واردات با ارز آزاد در مقابل صادرات که بر دو نوع قابل واگذاری به یک نفر یا بدون حق واگذاری می باشد.
- واردات از محل سهمیه های ارزی پس از تخصیص ارز از سازمان تخصیص ارز
هر شخص یا شرکتی پس از توافق برای واردات کالا و عقد قرارداد با شرکت مورد نظر پیش فاکتور دریافت می‌کند. این پیش فاکتور که توسط فروشنده مهر و امضا شده برای ثبت سفارش واردات یک کالا در سامانه جامع تجارت برای دریافت کد فیدا ضروری است. فیدا یک کد ۱۰ رقمی است و برای استعلام فروشنده کالا و بررسی سوابق آن کاربرد دارد.
تشریفات ثبت سفارش واردات كالا :
ارائه مدارك موردنیاز برای ثبت سفارش كالا شامل كارت بازرگانی معتبر، كارت عضویت وزارت بازرگانی، اوراق ثبت سفارش به امضاء متقاضی، اخذ مجوزهای قانونی لازم براساس كتاب مقررات صادرات و واردات، اصل پروفرما و كپی آن، رعایت دستورالعمل های مربوط به صدور اصلاحیه و تمدید و ابطال ثبت سفارشات در صورت لزوم
نحوه گردش كار اجرائی ثبت سفارش :
- اقدام متقاضی به ثبت نام و عضویت در بانك اطلاعاتی وزارت بازرگانی از طریق تكمیل فرم ثبت نام ، ارائه مدارك موردنیاز و دریافت كارت عضویت
- ارائه اسناد ثبت سفارش به مسئول مربوطه در معاونت بازرگانی خارجی جهت كنترل مدارك
- بررسی كارشناسی مدارك و بررسی شرایط ورود كالاهای مورد تقاضا و انطباق مدارك ارائه شده با دستورالعمل های موجود و مقررات مربوطه و بررسی تعرفه كالا براساس سیستم H.S
تائید مراتب در ظهر اوراق ثبت سفارش برای پرونده های كامل پس از بررسی موارد زیر :
- كنترل و تنظیم اسناد جهت مهر و شماره 8 رقمی
- بررسی نوع معامله ثبت سفارش و انطباق جهت مهر مربوطه
- درج مهر در اوراق ثبت سفارش و اصل پروفرم
- محاسبه كارمزد و صدور فیش معادل مبلغ ارزش ریالی كالا
- تحویل اوراق ثبت سفارش و پروفرم و سایر اسناد به متقاضی
برخی از کالاهایی که معاف از ثبت سفارش هستند:
پته، کالاهای غیر تجاری، کالاهای اهدایی، کالاهای نمونه تجاری و تولیدی جهت بررسی یا جهت نمایشگاه، کالاهای وارداتی از پست تا ارزش ۵۰ دلار، ضایعات کالاهای وارداتی، کالاهای پیمانکاران و مشاوران خارجی، کالاهای مصرف شخصی ملوانان و پیله‌وران و کارکنان شناورهای ایرانی، کالاهای خاص نظامی با تایید پشتیبانی نیروهای مسلح و وزیر دفاع، کالاهای سازمان انرژی اتمی با تایید رئیس سازمان انرژی اتمی کالاها، اجزا و قطعات گارانتی دستگاه‌ها و ماشین آلات توسط نمایندگی‌های مجاز در کشور.
کالاهای غیرتجاری که به تشخیص گمرک نیازی به ثبت سفارش ندارند:
قطعات یدکی، ابزار برشی، قالب نو یا مستعمل و نمونه کالا، نمونه دارو فرآورده‌های دارویی، مواد مورد نیاز برای بسته‌بندی دارو تجهیزات و ملزومات پزشکی و آزمایشگاهی مانند کتب و نشریات و ملزومات برای تحقیقات علمی و دانشگاه‌های علوم پزشکی در صورت عدم تجاری بودن، شیر و غذای کودک، کاتالوگ بروشور و کتابچه حاوی مشخصات فنی و تجاری کالا، نقشه فنی و نمونه‌های فاقد بهای ذاتی، کالاهای همراه مسافر خارج کشور و یا مناطق آزاد تا حداکثر ۸۰ دلار .
واردات موقت:
ورود موقت نوع دیگری از واردات است و معنای آن اینست كه گاهی بعضی از كالاها به منظور معینی موقتاً به كشور وارد می شوند و پس از مدتی كه منظور فوق تامین شد از كشور خارج می گردند.
مانند :
- كالاهای خارجی كه جهت شركت در نمایشگاههای بین المللی وارد می شوند.
- كالاهایی كه برای تعمیر و تكمیل وارد می شوند.
- دستگاههای فیلمبرداری و عكسبرداری هوائی و مطالعات علمی یا فنی و غیره
- وسائط نقلیه و محفظه های مخصوص حمل كالا
- كالاهایی كه طبق قراردادهای گمركی بین المللی بطور موقت وارد می شوند.
كالاهای مرجوعی :
كالاهایی هستند كه وارد كشور شده و بنا به دلایلی به خارج از كشور برگردانده می شوند. كالاهای مرجوعی در اصل جزء واردات غیرقطعی و موقت طبقه بندی می شوند.
ترانزیت (داخلی و خارجی) :
- ترانزیت خارجی عبارت از این است كه كالای خارجی به منظور عبور از خاك ایران از یك نقطه مرزی كشور وارد و از نقطه مرزی دیگر خارج شود. این نوع كالاها جزء واردات و صادرات قطعی محسوب نمی شوند.
- ترانزیت داخلی عبارت از آن است كه كالای گمرك نشده از گمركخانه مجاز به گمركخانه دیگری حمل و نقل شود مثلاً حمل كالا از یك گمرك مرزی یا داخل كشور به گمرك دیگری در داخل كشور.
روش های پرداخت در معاملات بازرگانی :
این روشها به دو گروه عمـده تقسیم مـی شود :
- روشهائی كه ریسك فروشنده زیاد ولی ریسك خریدار كم است.
- روشهایی كه ریسك خریدار زیاد ولی ریسك فروشنده كم است.
در روش اول معمولاً فروشنده كالا را ارسال می نماید و سپس وجه آن را از خریدار دریافت می كند ولی در روش دوم فروشنده وجه كالا را قبل از ارسال كالا از خریدار دریافت می نماید.
در حال حاضر متداولترین و مهمترین شیوه پرداخت در معاملات بازرگانی شیوه اعتبارات اسنادی است كه دارای مقررات خاصی می باشد كه به مقررات متحدالشكل اعتبارات اسنادی (UCP- 500 ) معروف است.
تعریف اعتبارات اسنادی : تعهدی است كه بانك گشایش كننده اعتبار برعهده می گیرد تا در قبال اخذ اسناد معینی كه مورد درخواست متقاضی اعتبار است مطالبات ذینفع اعتبار یا فروشنده را بپردازد. این پرداخت یا از طریق برات ارزی (B/E ) و یا از طریق اعتبارنامه (L/C ) صورت می گیرد.
- برات ارزی B/E توسط صادركننده یا فروشنده نوشته شده و از طریق بانك ذینفع ارسال می شود و توسط خریدار یا واردكننده قبول نویسـی مـی شود و صـادركننده مـی تواند با ارائه این سند به بانك خود بلافاصله مبلغ آن را دریافت كند این برات قابل معامله است.
- اعتبارنامه L/C فرم قراردادی است كه به موجب آن بانك بازكننده اعتبار بنا به درخواست خریدار یا واردكننده بانك دیگری را كه بانك كارگزار نام دارد مجاز می دارد كه اگر فروشنده اسناد حمل كالای مورد معامله را تسلیم نماید آن بانك حداكثر میزان اعتبار را پرداخت نماید. بانك كارگزار سپس این اسناد را برای بانك خریدار ارسال می كند. اعتبارنامه برخلاف برات قابل معامله نیست.
اصطلاحات اعتبار اسنادی :
دموراژ: هزینه معطل شدن بار کشتی
سورشارژ: هزینه اضافی کرایه حمل
کابوتاژ: حمل کالا از یک نقطه به نقطه دیگر یا رودخانه های مرزی
متقاضی: شخصی که درخواست گشایش اعتبار دارد.
ذینفع: فروشنده در معاملات بین‌المللی که موظف است کالا را در تاریخ مشخصی به خریدار تحویل دهد
بانک عامل: بانکی که در آن اعتبار بنا به درخواست خریدار به گشایش پیدا می‌کند
بانک کارگزار: بانکی که در ارتباط با بانک عامل بوده و از جانب بانک عامل و خریدار تعهد می‌کند که وجه توسط خریدار و بانک عامل پرداخت شود.
بانک کارگزار: بانکی که در ارتباط با بانک عامل بوده و از جانب بانک عامل و خریدار تعهد می‌کند که وجه توسط خریدار و بانک عامل پرداخت شود.
انواع اعتبار اسنادی
اعتبار اسنادی وارداتی و صادراتی
اعتباری که خریدار برای واردات کالا به کشور خودش ایجاد می‌کند اعتبار اسنادی وارداتی است. این اعتبار برای شخص خریدار که کالا را از کشور خود صادر می‌کندLC صادراتی محسوب می‌شود.
اعتبار اسنادی قابل برگشت (revocable LC)
استفاده چندانی از آن نمی‌شود چرا که اطمینان لازم به فروشنده در جهت انجام تعهدات خریدار نمی‌دهد. بانک این سند را می‌دهد که ممکن است هرگونه تغییری در آن رخ دهد.
اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت (irrevocable LC)
از این سند استفاده بیشتری می‌شود. هرگونه تغییر در شرایط اعتبار از طرف خریدار یا بانک گشایش کننده با موافقت فروشنده انجام می‌گیرد.
اعتبار اسنادی تایید شده (confirmed LC)
خریدار را ملزم می‌کند تا اعتبار صادره از بانک خود را به تایید بانک دیگر مورد تایید فروشنده برساند. این نوع اعتبار به دلیل عدم اطمینان به حیثیت بانک صادر کننده یا موقعیت دشواری اقتصادی و سیاسی کشور خریدار صادر می‌شود.
اعتبار اسنادی تایید نشده (unconfirmed LC)
برعکس اعتبار اسنادی تایید شده است و گشایش این اعتبار بدون نیاز به تایید بانک دیگری است اگر واژهconfirmed در سند ذکر نشود اعتبار تایید نشده تلقی می‌شود.
اعتبار اسنادی قابل انتقال (transferable LC)
فروشنده حق دارد همه یا بخشی از اعتبار گشایش شده را به شخص دیگری منتقل کند و یک نوع امتیاز برای فروشنده به حساب می‌آید.
اعتبار اسنادی غیر قابل انتقال (untransferable)
تجارت بین الملل بر اساس غیر قابل انتقال بودن اسناد است و برای گشایش اعتبار اسنادی نیاز به مجوز بانک مرکزی است.
اعتبار اسنادی نسیه یا مدت دار (یوزانس)usance
پرداخت وجه بلافاصله بعد از ارائه اسناد و از طرف خریدار انجام نمی‌شود بلکه مدتی برای پرداخت وجه تعیین خواهد شد فروشنده به خریدار مهلت می‌دهد تا کالای خریداری شده را فروخته و از محل فروش آن بهای کالا را بپردازد. در کشورهایی که کمبود ارز دارند از این نوع معاملات استفاده می‌شود.
اعتبار اسنادی دیداری (straight)
بانک پس از بررسی اسناد حمل و نقل ارائه شده از طرف فروشنده و در صورت رعایت تمامی شرایط اعتبار بلافاصله وجه نقد آن را پرداخت می‌کند.
اعتبار اسنادی پشت به پشت (back to back)
دو اعتبار مستقل از هم دارند: اعتبار اول برای ذینفعی است که امکان تهیه و ارسال کالای مورد نظر را ندارد و با تکیه بر اعتباری که برای خود باز کرده اعتبار دیگری برای فروشنده دوم که امکان تهیه و ارسال کالا را دارد باز می‌کند.
اعتبار اسنادی ماده قرمز(red clause)
با استفاده از این نوع اعتبار دریافت پیش پرداخت قبل از ارسال کالای خریداری شده امکان‌پذیر می‌شود.
اعتبار اسنادی گردان (revolving)
پس از هر بار استفاده ذینفع از اعتبار همان مبلغ تا سطح اعتبار اولیه افزایش پیدا می‌کند بدون احتیاج به افتتاح یا اصلاح اعتبار جدید اعتبار کنونی به صورت خود به خود تجدید می‌شود.
تخصیص ارز
تعیین و تخصیص عمدی مقدار مشخصی ارز خارجی برای اهداف تعیین شده است. در این سناریو نهادهای دولتی یا مراجع ذی‌ربط تصمیمات راهبردی را در خصوص استفاده از ارز برای اهداف خاص اتخاذ می‌کنند.
تخصیص ارز در واقع یک فرایند برنامه‌ریزی شده است که نیازها و اولویت‌های اقتصادی یک کشور را در نظر می‌گیرد و برای اهدافی مانند واردات کالاهای اساسی، تسویه بدهی‌های خارجی یا حمایت از صنایع داخلی را در بر می‌گیرد.
تامین ارز
به تامین کلی منابع مالی و اقتصادی یک کشور مربوط می‌شود. نهادهای دولتی و نهادهای مربوطه تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که منابع ارزی کافی برای برآوردن نیازهای مختلف ملی وجود دارد. این منابع ممکن است از طرق مختلفی از جمله صادرات کالا، خدمات جذب سرمایه‌گذاری خارجی، تامین تسهیلات اعتباری بین المللی یا هر منبع دیگری از خارج از مرزهای کشور به دست آید.
تفاوت تخصیص ارز و تامین ارز
تخصیص ارز مربوط به تعیین و تخصیص ارز خارجی به مصارف خاص در کشور است؛ در حالی که تامین ارز مربوط به تامین منابع مالی و اقتصادی از منابع داخلی و خارجی است تا نیاز کشور را برآورده کند.
تفاوت تامین و تخصیص ارز می‌توان گفت مسئول تامین ارز وزارتخانه‌ها و مسئول تخصیص ارز بانک مرکزی می‌باشد. بنابراین از لحاظ منبع با هم متفاوت هستند .
تامین ارز به دو روش صورت می‌گیرد:
روش اول: تامین ارز به واردات کالاهای اساسی مانند اقلام و تجهیزات پزشکی کالاهای استراتژیک به نرخ بانکی، انواع دارو و مواد اولیه صنایع تخصصی
روش دوم: تامین ارز به وسیله سیستم نیمایی با نرخ بانک نیمایی که برای کالاهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با استفاده از روش ارز نیمایی وارد کننده کالا می‌تواند پس از اخذ کد ثبت سفارش به صرافی‌ها و یا بانک‌های عامل مراجعه کرده و جهت خرید ارز با نرخ نیمایی اقدام کند. در سامانه نیمایی منبع فروش ارز از صادرات پتروشیمی است .
برای تخصیص ارز دولتی چه مراحلی را باید طی کرد؟
جهت تخصیص ارز به کالاهای وارداتی باید مجوز ورود کالا به کشور توسط صاحب کالا یا نماینده وی گرفته شود. از این رو افراد باید با مراجعه به سازمان صنعت، معدن و تجارت جهت دریافت گواهی ورود کالا به کشور اقدام کنند. دریافت مجوز ورود کالا نیازمند ثبت نام در سامانه ثبت سفارش است تا بدین وسیله سازمان‌های مربوطه جهت اخذ مجوز ورود کالا به وارد کننده کالا اقدام کنند. بعد از تایید سازمان صنعت، معدن و تجارت و سازمان‌های مرتبط با آن مرحله بعدی انتخاب بانک عامل است. بانک عامل بانکی است که واسطه بین بانک مرکزی و وارد کننده می‌باشد؛ چرا که صاحب کالا جز در موارد خاص نمی‌تواند به طور مستقیما با بانک مرکزی در ارتباط باشد. پس از انتخاب بانک عامل و ثبت نام در سامانه جامع تجارت فرد باید شماره ثبت سفارش یا همان گواهی ورود کالا به کشور را به بانک عامل ارائه دهد. بانک عامل با ارسال شماره مجوز به بانک مرکزی موجبات تخصیص ارز رو برای فرد به وجود می‌آورد. بانک مرکزی به ترتیب اولویت مجوز تخصیص ارز را برای کالاهای وارداتی صادر می‌کند. در واقع مرحله تخصیص ارز بانک مرکزی نشان دهنده این امر است که چه میزان ارز جهت واردات کالا است کشور خارج شده است.
رفع تعهدات ارزی چیست؟
منظور از رفع تعهدات ارزی صادرات آن است که صادر کنندگان درصد خاصی از ارز حاصل از صادرات را با استفاده از یکی از روش‌های نحوه تعیین شده توسط دولت و در مهلت مقرر قانونی به چرخه اقتصاد کشور باز می‌گردانند.
روش ها:
فروش ارز حاصل از صادرات در قالب حواله در سامانه نیما
انتقال ارز حاصل از صادرات به بانک‌ها صرافی‌های مجاز به صورت اسکناس
انجام واردات در مقابل صادرات صورت گرفته
انتقال ارز حاصل از صادرات به شخص دیگر
بازپرداخت دیون تسهیلات ارزی که از بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری
یکی از مهمترین روش‌های نحوه رفع تعهدات ارزی صادرات فروش ارز حاصل از صادرات در قالب حواله در سامانه نیما بوده که از طریق سامانه رفع تعهدات ارزی صادرات ntsw.ir است.
رفع تعهدات ارزی واردات چگونه است؟
تعهد ارزی واردات به معنای تعهد شخص یا شرکت به پرداخت مبالغ مشخصی به ارزاعی برای واردات کالاها و خدمات به کشور می باشد.
گروه بندی کالاهای وارداتی
گروه اولالاهای اساسی: شامل محصولاتی که کشور به آن نیاز ضروری دارد و واردات آن ها لازم است. مانند گندم، روغن، حبوبات. به این دسته از محصولات ارز بانکی تعلق نمی گیرد.
گروه دوم مواد اولیه کالا: شامل محصولاتی که با هدف تامین نیاز های کارخانه و کارگاه های تولیدی وارد کشور می شود. به این دسته از کالا ها ارز نیمایی تعلق خواهد گرفت.
گروه سوم کالاهای مصرفی: این دسته از محصولات در ایران تولید نمی شوند اما کشور به آن نیاز دارد.
گروه چهارم کالاهای ممنوعه: ورود این دسته از کالاها غیرقانونی بوده و به آن ها ارزی تعلق نخواهد گرفت.
اولویت های دهگانه کالاهای وارداتی
کالاهای وارداتی به ده اولویت تقسیم بندی شده اند که سه اولویت آن مواد غذایی، دارو و محصولات کشاورزی است.
بانک مرکزی بر اساس بخشنامه ای که با هماهنگی وزارت صنعت صادر کرده است تنها نسبت به پنج گروه اول تعهد ارزی 1226 تومانی دارد و پنج گروه بعدی باید از ارز متقاضی (ارزی است که متقاضی واردات کالا باید داشته باشد و دولت در ازای آن هیچ گونه مسئولیتی ندارد) استفاده کنند.
اولویت اول
کالاهای اساسی نظیر گوشت قرمز، گوشت مرغ، گوسفند زنده، جو، گندم، ذرت، دانه سویا، کنجاله، روغن خام، شکرخام، شیرخشک صنعتی و ...
اولویت دوم
کالاهایی نظیر داروهای ساخته شده، مواد اولیه دارو و تجهیزات پزشکی که در داخل کشور تولید نمی شوند.
اولویت سوم
شامل حیوانات زنده مانند گاو شیری، جوجه یک روزه، جوجه یک روزه تخم گذار، SPF برای تهیه واکسن، کود، دانه کتان، سموم و ...
اولویت چهارم
شامل کالاهایی نظیر کائوچو، لاستیک کامیون، پنبه، الیاف مصنوعی، آلیاژها، قطعات منفصله، ماشین آلات راهسازی، گرانول و ...
اولویت پنجم
شامل رزین ها، روان کننده ها، کربنات منیزیم، سنگ منیزیم، زغال سنگ، گازهای کمیاب، سولفات ها، ماشین آلات چاپ، تراکتور و ...
اولویت ششم
شامل کالاهایی نظیر نشاسته، روغن زیتون، روغن جلا، لاکتوز، گلوکز، کربنات ها، میلگرد، ماشین آلات راهسازی، روغن های صنعتی
اولویت هفتم
توتون، تنباکو، اتصالات زانویی، دوربین عکاسی و ...
اولویت هشتم
انواع عصاره ها، لامپ ها، ریش تراش ها، ماشین آلات خاکبرداری، یخجال فریزر، لاستیک سواری، ماشین رختشویی، ماشین ظرفشویی و ...
اولویت نهم
شامل تخم پرندگان، ادویه جات، کاغذ، سیگار و ...
اولویت دهم
سایر حیوانات زنده مانند مرغ، خروس، اسب، گوشت پرندگان، کاغذ دیواری، موبایل، خودرو سواری، سیگار برگ، کیف، چمدان، لباس و...